دوم مرداد سالروز تولدهمکار خوبم خانم سپیده ی ربیعی:
سپیده ســـــــــــر زد و آمد سپیده چو او کانون مــــــــــا هـــرگز ندیده
بسی فعـــال و هم او کاردان است کمی نازک دل وشــــیرین زبان است
چو آید صـــــبح در کانون بگوید: سلام، بر چهره اش شـــــادی بروید
به سال شصت وچار،درماه مرداد خدا او را به مام و خواهــــــرش داد
به روز دوم مــــــــــرداد هر سال شود یک سال پیر،شادان وخوشحال
سپیده نام او، شــــــــهرت ربیعی به صبح و شب خورد شـــیر طبیعی
به کانون آورد گــــــــاهی غذایی درآرند عـــــــــــّده ای از دل عــزایی
خورند و نیک به به می زنند باز نباشد زین میانه مــــــــطرب و سـاز
ز این همکارخوب دیگر چه گویم ز نیکی اش بُوَد کم هــــــر چه گویم
یکی همسر که نام او سعید است سپــــــــــیده دارد و اهل خــرید است
دبی، یا ترکیه فـــــــــــرقی ندارد دمادم خـــــــــــرج بر دســـتش گذارد
ز این همکار خــوب واهل معــنا نگویم بیش از این کاو هســــت دانا
الهی شـــــــاد باشی روز مــیلاد کنی خوشحالی و دلهـــــا کنی شــــاد
به شادی ات زمــــا یادی بیاری ِبُبر کیـــــــــک تا به لب خنده بکاری
مبارک باشد این شادی سپیده ز غم هـــــــــــرگز دلی سودی ندیده
